” አስተውሎ የሚራመድ ብዙ እርቀት ይጓዛል!” መስቀሉ አየለ

ይህም በመሆኑ አፉ ላይ የሰለጠነው ዜናዊ የተባለ የደደቢት ፑሮፌሶር የስዊዘርላንዱ አምባሳደሩ ላይ ቢያንባርቅበት አገሪቱን በደደቢቶቹ ዘለፈቶዎች ጫማ የለካው አምባሳደር ፕሮፌሰር መስፍንን ያስጠራና “እኛ ገንዘብ የረዳነው የራስዎን የፖለቲካ አላማ እንዲያራምዱበት አልነበረም..” ብሎ ሊዘልፋቸው ይሞክራል። አንዲት ትናንት የተፈጠረች፣ አጼው እንዳሉት “ለስሟ መጻፊያ ቦታ የለላት” ፤ ትናንት በኦሽዊትዝ ቡከን ወልድና በንቻዲዝን ከመሳሰሉ የናዚ የሰው ቄራዎች የሚሊዮኖች አይሁዳውያንን ንብረትና የወርቅ ጥርስ ሳይቀር በጉጥ እየተነቀለና ከደሃ አገር እየተዘረፈ ባባንኳ ውስጥ በሚከማች ገንዘብ የደለበች አገር ዜጋ እራሱን ከፍ ያለ ማማ ላይ ሰቅሎ ፕሮፌሰሩን አዘቅዝቆ ለማየት የሞከረበት ኩነት ነበር። ሰውየው የዋዛ አልነበሩምና ውለው ሳይድሩ ጥቂት አገር ወዳድ ኢትዮጵያውያንን በኢሰመጉ ቢሮ ውስጥ ሰብስበው በስዊዝ ኤምባሲ ውስጥ የሆነውን ነገር በቁጭት አስረዱ። ነገር ግን በጥቂት ደቂቃዎች ውስጥ ከተሰብሳቢዎች አንዱ ስመጥር ኢትዮጵያዊ የስዊዝ መንግስት መጽሃፉዋን ለማሳተም እረዳ የተባለውን የአስር ሽህ ዶላር ቸክ እዚያው ቆርጠው በመስጠታቸው ፕሮፌሰሩ እለቱን ወደ ኢኤምባሲው ተመልሰው በመሄድ “ስማ !ከነገንዘብህ ገደል ግባ እንጅ አንተ ለኛ ምን መጻፍ እንዳለብን ልታስተምረን አትችልም። ያንተ አስር ሽህ ዶላር እኛ ላይ አፍህን ለመክፈት ንግድ ፈቃድ አይደለም። ደሃ ብንሆንም ብሄራዊ ኩራት ያለን ለመሆናችን ታውቅ ዘንድ ትንሽ የታሪክ መዛግብትን ብታገላብጥ ከእንዲህ ያለ ነውር ይታደግሃል..” ብለው እስከ ዶቃ ማሰሪያው ነግረውት ቸኩን አስቀምጠውለት የወጡበትን አጋጣሚ ባንድ ወቅት በጽሁፍ እንዳስነበቡን አስታውሳለሁ።

ይኽ ብዙ የተባለለትን ኢትዮጵያዊነት የትግራዮቹ ባንዶች ቀብረነው መጥተናል ባሉበት፣ ብሔር ብሔረሰቦች በሚል ድሪቶ ቃላት ተክተነው ጨርሰናል ብለው በደመደሙበት ሰአት እራሳቸው በመልካችን ቀጸብነዋል ባሉበት አዲሱ ትውልድ ላይ ሳይቀር እንደከሸፈባቸው እኮ ሩቅ ሳንሄድ ባንድ ወቅት የኢትዮጵያ ብሄራዊ እግር ኳስብ ቡድን በአቶ ሰውነት ቢሻው ተይዞ የ አፍሪካ ዋንጫ ተካፋይ መሆን በቻለበት ወቅት ፍንትው ብሎ የወጣበትና ምድረ የትግራይ ባንዲት ሁሉ ፍራሽ ዘርግተው የሚደማ ልብ ባይኖራቸውም ቅሉ ማቅ ለብሰው ሃዘን የተቀመጡበት ሁኔታ ነበር የነበረው። ብዙ ሰው ያላስተዋለው ግን አቶ ሰውነት ቢሻውን አውሎ ሳያሳድሩ ከቦታው በማባረር በቡድኑ የአቅም ግንባታ ትንሳኤ ላይ ውሃ ያፈሰሱበት ይሄው ከብሄራዊ ኩራታችን ጋር ያላቸው የመረረ ጥላቻ ነበር።ከዚያ ቦሃላ የኢትዮጵያ ብሔራዊ የብሔራዊ ማንነታችን መገለጫ መሆኑ ቀርቶ እራሱም የት እንዳለ ፈጣሪ ይወቀው።